Οι σημαίες
Άλλοτε
οι σημαίες ήταν πάνινες
Αυτοί που τις κρατούσαν
τις έβαφαν κόκκινες
με το αίμα τους
Σήμερα
οι σημαίες είναι πλαστικές
Ρυπαίνουν κι αυτές το περιβάλλον
Πέμπτη, Απριλίου 26, 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Μια προσπάθεια επικοινωνίας με αυτούς που αγαπούν την ποίηση
Αναγνώστες
Πληροφορίες
- Τάσος Ν. Καραμήτσος
- Athens, Greece
- Δες το κορμί μου γυμνό και την ψυχή μου ολόγυμνη Ψηλαφητά προχωρούν αναζητώντας εκείνο που λείπει και ταιριάζει Το Άλφα της αγάπης και το άλφα στερητικό στου χρόνου την πορεία και τον θάνατο Το συναντούν στην άφατη ηδονή που κάνει τη στιγμή αθάνατη Στην ηδονή που περιέχει το ο-μικρόν - ή το μηδέν; - και καταλήγει σε ήτα - ή σε ήττα; -
Το e-mail μου
tnkaramitsosπαπάκιyahoo.gr
************************
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2023
(1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
-
►
2020
(1)
- ► Δεκεμβρίου (1)
-
►
2009
(6)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2008
(11)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2007
(35)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (4)
Blogs που επισκέφτηκα και μου άρεσαν
- 1000 Διστιχα
- Αqua
- Ανδρομέδα
- ΑνναΜαρια
- Γιάννης Ευθυμιάδης
- Γιώργος Κ. Ανυφαντής
- Γκασμέντ Καπλάνι
- Ηλιοπορεία
- Θεοδόσης Βολκώφ
- Θοδωρής Βοριάς
- Ιωάννα ( Rococo )
- Κyriaz
- Κακός μπελάς
- Καπετάνισσα
- Κλειώ Νικολάου
- Λεφτέρης Μπαρδάκος
- Μαίρη Ανδρέου
- Μαρία Νικολάου
- Μαριλια
- Μετανάστες
- ΜηΧειροτερα
- Νίκος Περάκης
- Ναταλία Κάππα
- Ο Αντώνης
- Ο καιρός
- Ο κόσμος της Ναταλίας
- Ο ναυαγός
- Ο Παναγιώτης με τα σενάρια
- Οrelia
- Ολια
- Παράλληλος
- Παράνοια
- Πρώτο Γυμνάσιο Ζεφυρίου
- Πύργαρης
- Ροδούλα - Κέλλυ
- Σημύδες ΙΙ ... Ποιήματα
- Στέλλα - Νότιος άνεμος
- Σταγόνες από ...μελάνι
- Τα λέω σε μένα...
- Της Ελληνίδας ( Ιστοριούλες και κείμενα )
- Το ημερολόγιο της Κατερίνας
- Φύρδην - Μίγδην
- Χαρυβδις
- Χρησμοί Λόγοι Διτοί
- Χρύσα Αλεξοπούλου
14 σχόλια:
Το αίμα, Τάσο, είναι πάντα εκεί...
Να βάλουμε φωτιά στο Σύνταγμα να κάψουμε όλα τα μαρξιστικά βιβλία, να κάψουμε και τους φιλόσοφους και τους ιδεολόγους και πρώτα απ' όλα τους ποιητές!
Να τα πετάξουμε όλα στη φωτιά να μη το μάθει ποτέ κανείς γιατί ολοζώντανοι πεθάναμε και τώρα έτσι σαπίζουμε- ολόρθα ζόμπι!
Οι πλαστικές τουλάχιστον δεν κόβουνε τη νύχτα δε χαρακώνουν και δεν καίνε τους αδύνατους και τους βασανισμένους σε κελιά- και το χειρότερο που θα κάνουν λιγότερο λερώνει τα χέρια μου...
καλημέρα
Τόσο πετυχημένα ειρωνικό και τραγικό το ύφος....
Να με πόσο απλά υλικά μπορεί κανείς να γράψει ένα ΠΟΙΗΜΑ...
ΠΟΙΗΜΑ
Δυστυχώς το αίμα γλυστράει πιό εύκολα στο πλαστικό...
Το αίμα κυλάει ευκολότερα επάνω τους
και δεν τις λερώνει...
Aληθεια που πληγωνει!
"Pame san allote..."
Kalhmera :)
΄Οχι άλλο αίμα!
Περήφανες αφήστε
ν' ανεμίζουνε...
Την αγάπη μου
...κι αν τύχει και βαφτούν από αίμα, ξεπλένονται τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα, ώστε να είναι ολοκάθαρες στην επόμενη προεκλογική συγκέντρωση!
Καλό Σαββατοκύριακο.
Ισως να μην είναι και τόσο κακό που δεν σκοτονώμαστε στο όνομα μίας σημαίας πιά ..λέω ισως.......
Κάποτε οι παππούδες μας πέθαιναν για τη σημαία
Σήμερα την παραδίδουμε σε αμφισβητούμενες συνειδήσεις...
Μια καλησπέρα και το σεβασμό μου.
Ανώνυμη
Σημερα,
πλαστικα σακουλακια γεματα αιμα
ετοιμα
να παρατεινουν μια ζωη
στοιβαζονται σε καποιο ψυγειο
(λες να εχει φρεον? καταστροφη!)
Αλλοτε
πανινα κουρελια που βαφτιζαν σημαιες
ρουφουσαν αιμα απο παιδια
αξιζουν να γινουν ποιημα?
NTK
Πρώτη του Μάη
στεφάνι σου έπλεξα
με άσπρα κρίνα
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!
Δημοσίευση σχολίου