Πέμπτη, Φεβρουαρίου 21, 2008

Χιονίζει κι απόψε


ΠΑΝΤΟΥΜ -2 -


Χιονίζει κι απόψε το έστρωσε πάλι
Βρεγμένα τα ξύλα καπνίζουν στο τζάκι
Κρυώνω και πίνω αισθάνομαι ζάλη
Μας ρήμαξε ο πόνος και γίναμε ράκη


Βρεγμένα τα ξύλα καπνίζουν στο τζάκι
Κυλάει ο χρόνος κι αφήνει σημάδια
Μας ρήμαξε ο πόνος και γίναμε ράκη
Τα γήπεδα που έτρεχα μείνανε άδεια


Κυλάει ο χρόνος κι αφήνει σημάδια
Στο δέρμα αυλάκια βαθιά οι ρυτίδες
Τα γήπεδα που έτρεχα μείνανε άδεια
Στενέψανε οι δρόμοι γέμισαν παγίδες


Στο δέρμα αυλάκια βαθιά οι ρυτίδες
Μα νοιώθω ανάγκη για ένα σου χάδι
Στενέψανε οι δρόμοι γέμισαν παγίδες
Στερεύει το κρύο νερό στο πηγάδι


Μα νοιώθω ανάγκη για ένα σου χάδι
Να γύρω στον κόρφο σου το άσπρο κεφάλι
Στερεύει το κρύο νερό στο πηγάδι
Χιονίζει κι απόψε το έστρωσε πάλι

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 18, 2008

Παιδικά όνειρα

Πικρό στα χείλη το φιλί

γλυφό το δάκρυ στο μάγουλο

Ξανάγινα μικρό παιδί

κι αρμενίζω στη θάλασσα του ονείρου


Άσε την πνοή σου μαΐστρο δροσερό

να φουσκώσει το πανί της βάρκας μου

Έχω ανάγκη να ταξιδέψω

στα παιδικά όνειρα που στερήθηκα

Κυριακή, Φεβρουαρίου 03, 2008

ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΙΑ

Σέρνει αργά τα βήματα του

Και σιγοψιθυρίζει ένα σκοπό

Τραγούδι ηρωικό της νιότης του


Στους κυρτωμένους ώμους του

Τι όνειρα κουβάλησε.

Ακόμα τον βαραίνουν

γιατί δεν έστερξε να βγουν αληθινά.


Ακούει μακριά

Ένα αδέσποτο σκυλί που αλυχτάει

Έχει στις τσέπες του παλτού του

Ψωμί να το ταΐσει

Νερό να το ποτίσει

Στη μέσα τσέπη,

αυτή στο μέρος της καρδιάς,

έχει κρυμμένα ψίχουλα

για τα πουλάκια τ’ ουρανού


Βέβαια, είναι τρελός

Τον τρέλαναν οι λογικοί

που καίνε δάση σκιερά

και κατουράνε στα ρυάκια

Μα πώς θα πιουν θολό νερό τα ελαφάκια;


Α! βέβαια, είναι τρελός

Στον κόσμο τον σημερινό

επέλεξε την τρυφερότητα.