Πέμπτη, Μαρτίου 29, 2007

Άσκηση γραφής

Πριν αρκετές ημέρες, όταν το παιχνίδι των πέντε λέξεων βρισκόταν στο φόρτε του, η annamaria με προσκάλεσε με τις λέξεις:
εικόνες , άκουσμα , απεραντοσύνη , ανάσες , ελπίδα.
Είχε προηγηθεί άλλη πρόσκληση και αυτές οι λέξεις έμειναν παραπονεμένες.
Τριγύριζαν όμως στο μυαλό μου και στο τέλος προέκυψε το πιο κάτω σονέτο.
Δείτε το σαν άσκηση γραφής


Σιγοψιθύρισες παλιό τραγούδι
Στο άκουσμα του σώπασαν τα αηδόνια
Ήρθαν της άνοιξης τα χελιδόνια
Κι είχαν στο ράμφος τους ένα λουλούδι

Στον ώμο μου έγειρες με εμπιστοσύνη
Δειλά, σκίρτησαν της καρδιάς τα φύλλα
Απλώθηκε γλυκιά ανατριχίλα
Στου σύμπαντος την απεραντοσύνη

Θόλωσαν οι ανάσες τον καθρέφτη
Το δάκρυ κύλησε αργά και πέφτει
Εικόνες ξύπνησαν της πρώτης νιότης

Χάιδεψε τα μαλλιά μια ηλιαχτίδα
Γέμισε η κάμαρα χαρά κι ελπίδα
Άλλαξε η ζωή μου το ρυθμό της

13 σχόλια:

kyriaz είπε...

Επιτέλους νέο ποστ-και τι ποστ...Σονέτο!!!
Πετυχημένη η άσκηση γραφής.
Να 'σαι καλά!

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

kyriaz: Δεν πρόλαβα,καλά καλά, να το ανεβάσω και ήρθε το πρώτο σχόλιο
Να είσαι καλά
Σε ευχαριστώ

annamaria είπε...

Οι λέξεις είχαν μείνει παραπονεμένες
γιατί ήταν σίγουρες πως
θα τις μεταμόρφωνες σε υπέροχες εικόνες
γεμάτες συναισθήματα!!

Ήταν τιμή για μένα
Σ ευχαριστώ πολύ !

Mh Xeirotera είπε...

Pires tis lekseis ke tis paredoses sthn Anoiksh.

Kalhmera :)

Ανδρομεδα είπε...

πάντα τέτοια!
Σε φιλώ με όλους τους αστερισμούς μου!

Orelia είπε...

πολυ πολυ ομορφο!

"...
με σκεπασε της χαρας η ασπιδα
..."

πολυ καλο
(θα με συγχωρησεις που δε ξερω τι ειναι το σονετο, ομως.. ε;;; )

καλη σου ημερα, τασο!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Διαβάζω μεγαλόφωνα τα ποιήματά σου για να νοιώσω την κάθε λέξη.
Στο άκουσμά τους, ποταμός οι εικόνες και οι μυρωδιές.
Οι ανάσες μου κάποιες στιγμές σταματούν, άλλες πάλι βρίσκονται σε εγρήγορση.
Μια απεραντοσύνη τα συναισθήματά μου.
΄Ομως η ψυχή γαληνεύει από την ελπίδα πως όλα, κάποτε, θα είναι καλύτερα...

(Χλωμούλι, ε; Εντελώς παρορμητικό...στήσιμο, χωρίς να λάβω υπ' όψη μου πως "Ποιητής γεννιέσαι δε γίνεσαι")

marilia είπε...

Τι υπέροχη ανοιξιάτικη δημιουργία!!!

Φιλιά! Τόοοοοοοσα!

Paranoia είπε...

"Θόλωσαν οι ανάσες τον καθρέφτη"
χιλιάδες φορές
μου άρεσε πολύ,αφήνει μια γλύκα ...
καλησπέρα σου

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

Annamaria: Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
Mhxeirotera: Καλησπέρα, σε ευχαριστώ
Ανδρομέδα: Φιλώ κι εγώ εσένα και τα αστέρια σου
Orelia: Καλησπέρα. Μην υπερβάλεις στους χαρακτηρισμούς σου.
Με επηρεάζεις .
Σονέτο, λέμε το παραδοσιακό είδος ποιήματος, με μέτρο και ρίμα, που αποτελείται από 14 στίχους,
2 τετράστιχα και 2 τρίστιχα
Φυρδην-μιγδην : Με κολακεύει το σχόλιο σου, πολύ περισσότερο που είναι «εντελώς παρορμητικό» και καθόλου χλωμό.
Δεν συμφωνώ πως "Ποιητής γεννιέσαι δε γίνεσαι" Πιστεύω πως με υπομονή επιμονή και πολύ δουλεια στο τέλος κάτι καταφέρνεις.
… Δεν φαντάζεσαι πόσο χάρηκα που ξαναβρήκα την Κρινιώ.
Marilia: Ανοιξιάτικη, ναι, για το υπέροχη δημιουργία, ας μην είμαστε υπερβολικοί… Ανταποδίδω τα φιλιά
Παράνοια: Καλησπέρα, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

Orelia είπε...

θα εχεις παρατηρησει πως ειμαι "σπαγγος" στους χαρακτηρισμους μου και υποκειμενικη ομοιως
σπαγγος γιατι σπανια "βγαζω" τον καλο τον λογο
ελλαττωμα αυτο, αλλά... το εχομεν..!
επομενως ασε με να σε επιρρεαζω οταν το νοιωθω
καλη αυριανη Τασο!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Με τιμά ιδιαίτερα και σ΄ευχαριστώ πολύ, το ότι με συμπεριέλαβες, στην αξιόλογη λίστα σου. ΄Ομως αισθάνομαι άβολα. Τί θέλω εγώ εδώ;...
Ψηλά τον έβαλες τον πήχυ, μετά τον Τυχάρπαστο κι' εσύ και μου κόπηκε η ανάσα...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Σονέτο! Και με λέξεις δοσμένες... Πολύ όμορφο και τρυφερό, της εποχής, ανοιξιάτικο.
Εύχομαι καλήν αποτοξίνωση και καλό Πάσχα!..