Παρασκευή, Μαρτίου 16, 2007

το ασφοδίλι

Οι πέντε λέξεις: καημός, ψυχές, λησμονιά, βρύση, ασφοδίλι ,
που πρότεινα βρήκαν ανταπόκριση και η natalia μου έστειλε την συμμετοχή της με ένα σχόλιο, που επειδή το βρίσκω υπέροχο, το παρουσιάζω και εδώ

Έσερνε χρόνια τον καημό
για επτά ψυχές χαμένες
στην ξενιτειά...
μα λησμονιά δεν έβρισκε

Μονάχα η βρύση που δάκρυα έσταζε
πότιζε πού και πού
ένα λευκό ασφοδίλι...

Ναταλία σε ευχαριστώ πολύ

16 σχόλια:

ioeu είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ioeu είπε...

Θα μπορούσα να το είχα γράψει γι' αυτό σου το ποίημα...

Ανδρομεδα είπε...

!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Weaver είπε...

Η "Λήθη" του Λορέντζου Μαβίλη , δε σου κάνει φίλε μου Τάσο;

david santos είπε...

Hello!
Good weekend

Paranoia είπε...

Ναι, μερικούς σας ζηλεύω, μα σας ζηλεύω καλά...θα ήθελα να μπορούσα να σας πιάσω...
κι είσαι ένας τέτοιος
συνέχισε!

Natalia είπε...

Μεγάλη η τιμή για μένα Τάσο
Πάίξαμε σε ένα παιχνίδι του blog και ταυτόχρονα παιδέψαμε και λίγο το μυαλό μας να φτιάξουμε κάτι.

Ασφαλώς και η "Λήθη" του Λ. Μαβίλη
είναι σχεδόν αριστούργημα. Ισως ήταν λάθος μου που έπαιξα με τις λέξεις...

Ανδρομεδα είπε...

Καλή εβδομάδα Τάσο μας!

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

ioeu: Όχι μόνο τα ποιήματα σου, αλλά και οι αναλύσεις σου για θέματα της ποίησης είναι μοναδικές. Το έχουμε ξαναπεί.
ανδρομεδα¨ Καλησπέρα
weaver: Και βέβαια με μαγεύει η Λήθη του Λ. Μαβίλη. Από εκεί άντλησα τις πέντε λέξεις που χρησιμοποίησε η natalia και έγραψε το ποίημα που θεώρησα υπέροχο.
david santos: Καλησπέρα
paranoia: Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Τι νέα από την ερωτική Ζάκυνθο;
natalia: Αυτό που έγραψες, εγώ τουλίστον, το θεωρώ υπέροχο. Μην είσαι υπερβολικά σεμνή.

Paranoia είπε...

περιμένω να "σκάσουν" οι αγριοφράουλες, τόσες δα - είναι η εποχή τους-
σερβίρονται μέσα σε καλαθούνες, σκεπασμένες με ένα τουλπάνι,
είναι οι πιο "ερωτικές" φράουλες που υπάρχουν,
γιατί?
γιατί γεμίζουν το χώρο ΑΡΩΜΑ,
και μιάζει με το "άρωμα γυναίκας"...αυτής που ονειρεύεστε!

Paranoia είπε...

...
κι ευχαριστώ για την τιμή, μόλις το είδα!(μακάρι να ήξερα κι εγώ πως γίνεται)

Θεοδόσης Βολκώφ είπε...

Εύγε, Ναταλία... Στον weaver μας δεν ξεφεύγει τίποτα. Τσακάλι σωστό.


Τις καλησπέρες μου.


Βολκώφ

chalex είπε...

Καρφί στον τοίχο ο καημός
για να κρεμάσει η ψυχή
το δάκρυ της.
Αγαπητέ συνάδελφε και ομότεχνε Τάσο, που μας βάζεις δύσκολα!

ellinida είπε...

...Μονάχα η βρύση που δάκρυα έσταζε
πότιζε πού και πού
ένα λευκό ασφοδίλι...

Καλά εδώ μας έστειλες!
Καλή σου νύχτα.

pythia είπε...

Εκεί στο μαντείο...
ο χρησμός και τα τραγούδια στο πλάι, σήμερα για σένα αξιολάτρευτέ μας Τ.

Ανδρομεδα είπε...

μέρα και ώρα σου καλή!
Ε... και δεν ήταν ο σκοπός μου να βουρκώσεις! Για το μαντείο λέω. Ελπίζω να χαμογελάς!