ΤΟ ΛΑΘΟΣ
Ένα ποίημα, από τα παλιά και μια φωτογραφία, έτσι για ποικιλία.
Τα κρινάκια είναι μακροφωτογραφία, με μικρή ηλεκτρονική επεξεργασία. Το φυσικό τους μέγεθος είναι μισό εκατοστό περίπου.
ΤΟ ΛΑΘΟΣ
Χαϊδεύουν, με την τρυφερή τους πνοή
τη ψυχή
κάποιες λέξεις που περιέχουν χι
και τότε μ' επισκέπτεται η Μάχη
ανεκπλήρωτος έρωτας από το παρελθόν
Δήλωνε αναρχική κι επαναστάτρια
κι αφουγκραζόταν το κελάηδισμα των πουλιών
στο εξοχικό καφενεδάκι την άνοιξη
Φορούσε ένα φαρδύ παλτό
για να κρύψει την τρυφεράδα της
και τα φτερά που φύτρωναν στους ώμους της
τα τσακισμένα της φτερά
Θυμάσαι Μάχη τις μάχες που σχεδιάζαμε;
Καμιά ηρωική δεν δώσαμε
ούτε νικήσαμε ούτε νικηθήκαμε
Σκιαμαχώντας μ΄ ανεμόμυλους
κύλησε η ζωή μας
5 σχόλια:
Πραγματικά υπέροχο ποίημα...Μίλησε μες την ψυχή μου...Μόνο ο τίτλος ίσως έπρεπε να είναι διαφορετικός γιατί δεν είναι λάθος "να σχεδιάζεις μάχες και καμιά ηρωική να μη δίνεις", ούτε να "σκιαμαχείς με ανεμόμυλους"...'Ετσι κυλά η ζωή μας, κάτω από φαρδιά παλτώ που κρύβουν ανεκπλήρωτους έρωτες....κι αυτοί οι ανεκπλήρωτοι έρωτες δεν είναι λάθη...πως θα ζούσαμε χωρίς να μας επισκέπτονται και να χαιδεύουν με την πνοή τους την ψυχή μας...; πως θα γράφαμε;
Χριστίνα
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια για " ΤΟ ΛΑΘΟΣ " μου.
Πώς έφτασες ως εδώ;
Μου άρεσαν πολύ και τα δικά σου ποιήματα.
'Εφτασα ως τα ποιήματά σου τυχαία, κάνοντας "blogging"! Κάνει κάτι τέτοιες εκπλήξεις το ίντερνετ που και που!
Καλημέρα .
Σε βρήκα διαβάζοντας την Χριστίνα . Τρυφεροί πολύ οι στίχοι σου .
Να είσαι καλά . :)
ellinida
σε ευχαριστώ για οσα λες για τους στίχους μου.
Πού βρισκεις χρόνο να συντηρείς τρια blogs;
Ιδιαίτερα μου άρεσε το Χάι κου
Στιλπνή γαλήνη
κι’εμείς θαλασσόξυλο
ταξιδεύουμε .
Δημοσίευση σχολίου