Σάββατο, Οκτωβρίου 14, 2006

ΜΟΝΟΦΥΛΛΑ

*** ΜΟΝΟΦΥΛΛΑ ***
Η ποίηση δεν έχει πολλούς αναγνώστες. Λίγοι ασχολούνται μαζί της. Αυτοί οι λίγοι, όμως, είναι παθιασμένοι εραστές της. Αυτούς αναζητώ.
Παλιότερα, όταν κάποιος πίστευε πως ολοκλήρωσε μια ποιητική συλλογή, αν δεν ήταν ήδη καθιερωμένος ποιητής, την εξέδιδε – « ιδίοις αναλώμασιν », όπως λέγανε – και μοίραζε λίγα αντίτυπα στους φίλους του. Από τα υπόλοιπα ελάχιστα πουλιόντουσαν από κάποιο βιβλιοπωλείο.
Αντί αυτής της τακτικής, δοκιμάζω να παρουσιάσω λίγους στίχους μου στο διαδίκτυο.
Θα ήθελα να μάθω αν, αυτά που συγκινούν εμένα, αρέσουν σε άλλους;
Είναι πραγματικά ποιήματα ή ασήμαντα πρωτόλεια;
***
Ι
Αναζητώ
Με όλες τις αισθήσεις
Την ηδονή
Την βρίσκω
Αναγραμματισμένη κι ανορθόγραφη
Οδύνη

ΙΙ
ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟ ΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ

Εκείνη που έπλασα
αέρινη και ιδανική
στέκεται εμπρός μου
έτοιμη να πληρώσει τα κενά μου
τώρα που πιότερο έχω ανάγκη την ολοκλήρωση

Κι εσύ επίσης
Μάτια καστανά σαρκώδη χείλη
Αναθρώσκει ο καπνός του τσιγάρου
- Σε ποια θεά θυμίαμα; –
αντικριστά της στέκεσαι σε θέση πλεονεκτική
Αδέξια πασχίζω να σας ταιριάσω
και να περάσω από το όνειρο
λίγα κομμάτια στην πραγματικότητα


***

ΙΙΙ
Η ΑΠΟΧΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ

« Φορούσα ένα κόκκινο φόρεμα
είχα μια κορδέλα στα μαλλιά
και ήμουν δεκαοκτώ χρονών »
Αναπόλησε μια στιγμή του βίου της
Το δάκρυ που κύλησε κι ο έρωτας
που έκανε εκείνο το απόγευμα
ήσαν όλα κατακόκκινα

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μου άρεσαν οι στίχοι σου.Συνέχισενα γράφεις
ΕΛΈΝΗ Κ.

teiresias είπε...

Καλοί στίχοι-μ' άρεσαν κι εμένα...

annamaria είπε...

Ρωτας
Είναι πραγματικά ποιήματα ή ασήμαντα πρωτόλεια;
--------
Απαντω
Ο,τι βγαινει απο την καρδια ειναι ποιηση!!
Συνεχισε μας αρεσουν πολυ!

herinna/ είπε...

Αγαπάς την ποίηση πολύ και γράφεις. Αναρωτιέσαι όμως αν αυτά που γράφεις είναι ποιήματα. Να μη σε νοιάζει τι είναι. Αγαπάς αυτό που κάνεις; κάνε και τους άλλους να το αγαπήσουν, κοινωνησέ το για να φέρεις κοντά σου τις ψυχές.
Το έκανες, μας αρέσει, συνέχισε να το κάνεις.