Κυριακή, Ιανουαρίου 23, 2011

ΠΕΡΟΥΛΙΑ

Ήσυχο το ακρογιάλι
Άσπρα βότσαλα βρεγμένα
Έχεις τα μαλλιά λυμένα
και μια χτένα στο κεφάλι

Με τη θύμηση σου πάλι
ξαναζώ τα περασμένα
και σε σφίγγω παθιασμένα
στη θερμή μου την αγκάλη

Έχει ο ήλιος σταματήσει
Μια στιγμή ονειρεμένη
λίγο πριν ο ήλιος δύσει

Κόκκινη κλωστή δεμένη
Σε ωραία παραμύθια
κρύβω την πικρή αλήθεια


Στην παραλία Περούλια των Κόμπων Μεσσηνίας
Ιανουάριος 2011

6 σχόλια:

marilia είπε...

Η ζεστασιά του Καλοκαιριού στη μέση του Χειμώνα.

Μη χάνεσαι... ;)

george.pirgaris είπε...

Πολύ γλυκό Τάσο.

Weaver είπε...

Κόκκινη κλωστή...
Ποιά χείλη ψεύτικα
την έχουν κόψει;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Κόκκινη κλωστή δεμένη... κι' η ανάσα ήταν κομμένη μιας και έλειψες πολύ
Κρίνα γύρισα να κόψω απ' την όμορφη αυλή
τη ματιά να ακουμπήσω στην πανέμορφη ακτή

(δεν κόβεται η κακή μου συνήθεια της ...στιχοπλοκής)

Χαίρομαι που είσαι και πάλι εδώ κονά μας,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Μαρια Νικολαου είπε...

Πολύ καλό σονέτο.

ellinida είπε...

Ομορφο. Καλησπέρα.