Τρίτη, Σεπτεμβρίου 04, 2007

Η ΑΠΟΧΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΟΒ

Πριν τελειώσει ο Αύγουστος
το πρώτο κυκλάμινο φύτρωσε
στη ρίζα μιας τριανταφυλλιάς που ποτιζόταν
κι έφερε το φθινόπωρο
προτού τα πρωτοβρόχια
διώξουν το καλοκαίρι

Θα το βάλλω
ανάμεσα στις σελίδες ενός βιβλίου
κι αποξηραμένο θα το διατηρήσω
να χαίρομαι την ομορφιά του

Ατελέσφορη μένει
η προσπάθεια αισιοδοξίας
Κομμένο ξηραμένο
όλα τη θλίψη υπογραμμίζουν
που κρύβεται στο βάθος

20 σχόλια:

ioeu είπε...

να βλέπεις πάντα το κρυμμένο μωβ...

marilia είπε...

Δεν θα παύει, πάντως, να είναι το πρώτο κυκλαμινάκι σου...

Καλησπεροφιλί! :)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Αρχοντα, είναι γλυκό ροζ-μωβ αυτό του κυκλάμινου...το λατρεύω!
Ωωωω....εμένα φυτρώνει κάθε χρόνο στη ρίζα της ελη(ι)άς (κυριολεκτώ), έξω από το υπνοδωμάτιό μου.
Το είχα φυτέψει πριν χρόνια ευλαβικά και με αποζημιώνει πλουσιοπάροχα

Γλαρένιες αγκαλιές

MARIA ANDREADELLI είπε...

Σε μια προσπάθεια αισιοδοξίας θα ευχηθώ Καλό Φθινόπωρο!

aqua είπε...

θα δανειστώ το στίχο του Μεγάλου ποιητή...

"αν το τηράξεις μια φορά
θα σου χαμογελάσει
κι αν το τηράξεις δυό και τρεις
θ'αρχίσεις το τραγούδι"

Καλό Βράδυ !

just me είπε...

Καλώς μας ήλθες, καλό φθινόπωρο, καλές (μας) αναγνώσεις (σου).

(Μην τα κόβεις τα λουλούδια,όποιος κι αν στο ζητήσει... Από κάτι αποξηραμένο ποτέ δεν θα τελεσφορήσει προσπάθεια αισιοδοξίας)

Orelia είπε...

το μωβ ειναι της αγαπης
ετσι μου ειχε πει η φιλη μου η ΞΔ
μιας αγαπης ιδιαιτερης
ευαισθητης
λεπτης
φιλαλληλης
μιας αγαπης τρυφερης οσο του κυκλαμινου στα βουνα ή και του κροκου...

Emilly είπε...

Ίσως είναι ακόμη νωρίς...

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

η μελλούμενη επανάληψη φέρνει την αισιοδοξία κι όχι η ψεύτικη αθανασία της αποξήρανσης..

Θ. Βοριάς είπε...

Καλή σου μέρα, καλό χειμώνα να πούμε τώρα.

Socrates Xenos είπε...

Τίποτα τίποτα
καμιά μαύρη πέτρα δεν μπορεί να εμποδίσει το δικαιωματικό μίσχο ν` ανασαίνει ύψος

το εντός δροσερό περιβάλλον
προβολή αύριο του κόσμου
κι αν λύπη κι αν ελλείμματα
θα φτιάξουμε οι πολλοί και ήλιο και ουρανό ως την άκρη των ανθρώπων


Τα σέβη μου

Ανώνυμος είπε...

Να αισθάνεσαι τη μοσχοβολία του...

Καλό Φθινόπωρο.

Natalia είπε...

Τάσο γεια
ωραίο το μωβ σου...

αν και λιτό, εν τούτοις είναι γάργαρο

"Κομμένο ξηραμένο
όλα τη θλίψη υπογραμμίζουν
που κρύβεται στο βάθος"

μου αρέσει...κι η θλίψη συστατικό ζωής είναι

Cinestef είπε...

Επιτέλους!!! Μετά από τόσο καιρό, άλλο ένα διαμαντάκι από σένα!!!!

Υπέροχο!!!!!!

hliaxtida είπε...

Γραφεις πανεμορφα..
Καλημερα .. χαιρομαι που μπηκα εδω

magsoulini είπε...

Στη ρίζα μιας μποκαμβίλιας φυτρώνουν τα δικά μου κυκλάμινα, απέναντι από τις τριανταφυλιές τα γεράνια, τον καλεστυμονα, δίπλα απ΄το γιασεμί και μια σιφλέρα...Στο άλλο μπαλκόνι έχει χρώματα από υβίσκους, ορτανσίες γαρδένιες, πολύγαλους κι αλλά πολλά, πολλά...αλλά ακόμη τα κυκλαμινα δεν φυτρώσανε...ίσως, εγώ κρατάω καλοκαίρι ακόμη!

Χαρυβδιςς είπε...

mavi einai to xrwma toy topoy moy einai to xrwma ths entashs kai ths siwphs ,ths anatashs kai toy fovoy

ellinida είπε...

μέσα απ'τον βράχο
δειλά το κυκλάμινο
ξαναγεννιέται

καλημέρα Τάσο:))

Niemandsrose είπε...

Πολύ όμορφο! Πόσο χαίρομαι που σας βρήκα!

prophet81 είπε...

Θα συμφωνήσω με "just me".
Καλό φθινόπωρο και πολλά φιλιά στα μούτρα!