Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2007

ΜΙΑ ΑΔΟΞΗ ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΑΚΟΜΗ

Οι δρόμοι της μοναξιάς και της θλίψης συγκλίνουν κι ακολουθεί μονοπάτι δύσβατο κι ανηφορικό. Εγώ πήρα πορεία αντίστροφη. Κατρακύλησα από ψηλά κι αναζητώ τις ρίζες. Στο σταυροδρόμι έστριψα στη μοναξιά.
Μα δεν την άντεχα.
Σταματούσα τους οδοιπόρους και τους έδειχνα τη συλλογή μου. Μισοσχισμένα αλμυρά χαρτιά με λίγες φράσεις κάποτε με λίγες σπαραγμένες λέξεις. Μερικοί τα αναγνώριζαν. Είναι μηνύματα ναυαγών - μου έλεγαν - κρυμμένα σε μπουκάλια και ριγμένα στα πέλαγα. Ένας δάγκασε το χαρτί κι ένιωσε την αρμύρα της θάλασσας - έτσι είπε -. Μα η αρμύρα έχει κι άλλες αιτίες. Κι ο ιδρώτας είναι αλμυρός και το δάκρυ επίσης, αντέταξα.
Παραμερίστε τρελοί, κραύγασε κάποιος βιαστικός κι ας μην του κλίναμε το δρόμο.
Μα τι είναι τρέλα; Κι αν είμαστε τρελοί, δεν βλέπει πως χαιρετιόμαστε με σεβασμό;

20 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Αρχοντα,
το δύσβατο και ανηφορικό μονοπάτι επέλεξες είπες να το πάρεις ανάποδα. Κατηφόρισες λοιπόν...
Μα δε βγάζει πουθενά από τη μια η μοναξιά που δεν την άντεξες και από την άλλη η θλίψη...
΄Ελα να πιαστούμε χέρι-χέρι να τον ξανανεβούμε....
κάπου θα βγάλει η ανηφόρα, δε μπορεί...
΄Οταν κοιτάς από ψηλά, πόσο ασήμαντα φαντάζουν όλα...
Καλό σου βράδυ!

Η Κυρά των Γλάρων

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

φυρδην-μιγδην:
Έχεις δίκιο κυρά των Γλάρων
Πολλά ασήμαντα μας τυρανάνε...

Mh Xeirotera είπε...

Poso litronei h kataklida...!

Ekseretiko keimeno ke tharaleo epishs.

Na eise kala :)

Θεοδόσης Βολκώφ είπε...

Ποίηση σε πεζό... και ορθώς αντιτάσσεις...

Την καλημέρα μου Τάσο...


Βολκώφ

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

Mhxeirotera:
Την καλημέρα μου
Και σε ευχαριστώ
Θεοδόσης Βολλκώφ:
Υπάρχει και αυτός ο τρόπος γραφής.
Ο Τάσος Λειβαδίτης , για παράδειγμα, έχει πολλά τέτοια διαμάντια

just me είπε...

Χαιρετίζω ευσεβάστως.
(και με ζήλεια για την ιερή τρέλα!)

Υ.Γ.Τάσος Λειβαδίτης! Μυστικός σύντροφος χρόνων. Του χρωστώ κάμποσα από τα πολυτιμότερα δάκρυα που μου χάρισε η Ποίηση.

Ανώνυμος είπε...

Μα η αρμύρα έχει κι άλλες αιτίες. Κι ο ιδρώτας είναι αλμυρός και το δάκρυ επίσης, αντέταξα.
Παραμερίστε τρελοί, κραύγασε κάποιος βιαστικός κι ας μην του κλίναμε το δρόμο.
Αγαπητέ ποιητή είσαι εξαιρετικός και τα νοήματά σου τόσο βαθιά που αγγίζυν τη ψυχή.
Να είσαι καλά

Θ. Βοριάς είπε...

Την καλησπέρα μου! Καλό καλοκαίρι να έχουμε!

anthrakoryxos είπε...

Κι είναι η αλμύρα, κλεισμένη σ' έναν κόκκο βαθιά κρυμμένο, απ' τα ανήλεα μάτια.
Μέχρι να τον ξεθάψουν - με ιδρώτα- και να λιώσει σε ένα στόμα, που δεν θα του δώσει ποτέ την δέουσα προσοχή..

kelly alamanou είπε...

Tρέλλα ονομάζουμε πολλές φορές ότι αδυνατούμε να κατανοήσουμε.το άγνωστο που μας φοβίζει,ασφυκτιόντας ερμητικά κλεισμένοι στο μικροκοσμό μας
Καλημέρες και καλή εβδομάδα ποιητή.

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

Just me:
Και εγώ έχω τον Τάσο Λειβαδίτη στους πιο αγαπημένους μου

Κλειώ Νικολάου:
Πολύ βαριά τα επίθετα σου και πώς να τα σηκώσω;
Σε ευχαριστώ πολύ.

Vorias:
Καλή σου μέρα Θοδωρή

Anthrakoryxos:
Γεμάτο ποίηση το σχόλιο σου.
Σε ευχαριστώ πολύ.
Καλημέρα και καλώς ήρθες στη γειτονιά μας

Rodoyla – Kelly:
Σε ευχαριστώ
Σου εύχομαι και εγώ Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Aντώνης είπε...

- Με λές τρελλό, γιόκα μου;
- Όλους τους άλλους τίτλους σου τους χάρισες, αυτόν τον έχεις γεννητάτος.

Ποτέ δεν φοβήθηκα την τρέλλα που φρονιμάδα στο βάθος σημαίνει. Αντιθέτως τη λάτρεψα.

george.pirgaris είπε...

Γεια σου Τάσο. Είσαι ακόμη ερωτευμένος με τη ποίηση..

Socrates Xenos είπε...

Έτσι να `σαι
καταπώς λέει ο Γιώργης ο Πύργαρης
Σου το εύχομαι, Τάσο
ολόψυχα

MARIA ANDREADELLI είπε...

Τα ποιήματά σας μαθήματα για μας!
Σας εύχομαι μια πολύ όμορφη μέρα!

Ανώνυμος είπε...

Ποιητή δεν είναι βαριά τα επίθετα , η ευθύνη είναι βαριά κι εσύ πάντα με τα έργα σου αποδεικνύεις πόσο αληθινός και πόσο επιβεβαιόνονται κάθιε φορά
Την εκτίμησή μου

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

Αντώνης:
Καλησπέρα Αντώνη.
-Ίσως αυτήν την ώρα φυλάς σκοπιά… κουράγιο…_

Πυργαρης :
Καλησπέρα Γιώργη.
Πολλά κομμάτια που ανεβάζω είναι αρκετά παλιά, αλλά εξακολουθούν να με εκφράζουν.

Σωκράτης Ξένος:
Σωκράτη σε ευχαριστώ
Προσπαθώ, όσο μπορώ…

Poetic sin:
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
Καλησπέρα

Κλειώ Νικολάου:
Επανήλθες δριμύτερη Κλειώ
Σε ευχαριστώ πολύ

Mh Xeirotera είπε...

Kalhmera ki apo edo :)

Ανώνυμος είπε...

μύνημα ναυαγού δεν είναι τάχα και η μοναξιά που κρίβει ο κάβος; Την θλίψη του πολλάκις δεν υμνούν οι γλάροι; Κι αν η αλμύρα αιτία της ύπαρξης της άλλη έχει, τα χείλη η το νότισμα της θ' αναμένουν. Κόκκοι η μοναξιά και η θλίψη στο βάθος μιας φιάλης να προκαλούν αντίστροφα να πάρεις το μονοπάτι. Κι ο υδρώτας γεύση αλμύρας έχει, και τούτος κάποτε στεγνώσει, στέρφο το κορμί θα μείνει, ανότιστη η διαδρομή, απότιστες οι ρίζες. Ευτχώς που λίγες λέξεις είναι γραμμένες...σε αλμυρά χαρτιά.
Πανέμορφο, την καλημέρα μου.

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

Mhxeirotera:
Καλησπέρα,
Το «από εδώ» σημαίνει Ελλάδα;

Mist:
Αυτό δεν είναι απλό σχόλιο, είναι ολόκληρο ποίημα.
Σε ευχαριστώ