Η βεράντα του Αυγούστου
Ι
Ο,ΤΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΣΑ
Δασύφυλλος βασιλικός στολίζει τη βεράντα μου
Ποτίζω κι αναδεύω τον
Η ευωδιά του μνήμες ζωντανεύει
Κόβω έναν κλώνο και τον βάζω
Ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου μου
ΙΙ
ΓΑΛΗΝΗ
Πλούσια η βεράντα
Ντυμένη με τα ασημένια
ελάσματα του φεγγαριού
Σκέψεις επιθυμίες αναπολήσεις
Έχει βαθιές ρίζες η τρυφερότητα
Ροδάμισε
Και οι καρποί της γλυκείς
ΥΓ. Φεύγω αύριο για την, ως άνω, βεράντα
Από Δευτέρα πάλι, με το καλό, τα ξαναλέμε
13 σχόλια:
Τους ροδαμούς της γήρεψα,
τον κύρη της τον ζήλεψα...
Hello!
This is very good!
Yhank you
Καλή σου ώρα εκεί και να γυρίσεις με τις τσέπες γεμάτες χαρτάκια με στίχους - γιατί, θα το ξέρεις, οι πιο καλοί στίχοι δεν γράφονται σ' οθόνες και πληκτρολόγια ούτε καν σε τακτοποιημένα τετράδια πάνω σε καθαρά γραφεία... αλλά εκεί που περπατάς αμέριμνα, που πίνεις τον καφέ, που τρίβεις ένα φυλλαράκι βασιλικού ανάμεσα στα δάχτυλα... και φεύγει το μυαλό, φεύγει η καρδιά και συναντιούνται αλλού για λίγο, κάπου μακριά σου, ελεύθερα από σένα, κι όταν γυρίζουν, τότε... ε, τότε ψάχνεις απεγνωσμένα ένα χαρτάκι, οποιοδήποτε χαρτάκι, κι ένα μολύβι και δίχως μύτη ακόμα, για να σημειώσεις βιαστικά όσα σου ψιθυρίζουν για την μυστική τους συνάντηση...
Στο καλό!
Να μας φέρεις ομορφιές...
Ως τότε κρατώ αυτά τα 2 αστερολουλούδια σου!
Με Γαληνη .
Ιωαννα
εγω ζηλεψα το διστιχο του ioeu..
:))
δεν προλαβα να το γραψω εγω, βλεπεις.. :))
"Έχει βαθιές ρίζες η τρυφερότητα
Ροδάμισε
Και οι καρποί της γλυκείς"
να περασεις ομορφα Τασο
..η τρυφεροτητα.. το αδυνατο, πολλων, σημειο..
να την προσεχεις, συναδελφε
Αν απόψε το καυσαέριο στο κέντρο της Αθήνας δεν μύριζε Άνοιξη, θα ζήλευα πολύ μα πολύ τη βεράντα όπου βρίσκεσαι τώρα που βλέπω τις δυο παραλλαγές της...
Να περνάς καλά.
"Ντυμένη με τα ασημένια
ελάσματα του φεγγαριού..."
Καλά βεραντοφέγγαρα!...
Με τα φώτα μιας βεράντας
ήθελαν οι Φουτουριστές
να τυφλώσουν
το ασθενικό φεγγάρι
και τα ετοιμοθάνατα αστέρια...
της δική σου βεράντας τα φώτα
είναι τολμηρα;
Καλό σαββατοκύριακο φίλε!
Fito monoetes o vasilikos, h mnimi tu aromatos tu omos eonia.
Kalhmera!
Βεράντες, φεγγάρια και βασιλικός. Θέλει πολλά ο άνθρωπος για να είναι ευτυχής;
Ioeu: Ε! όχι και ζήλειες για μια βεράντα…
Στην παραχωρώ όποτε θέλεις.
David santos Ευχαριστώ.
Asteroid: Συμφωνώ απολύτως. Έτσι γράφονται τα ποιήματα.
Pythia: Σε ευχαριστώ
Io-anna: Υπάρχει πολύ γαλήνη στα μικρά χωριά. Σε ευχαριστώ.
Orelia: Προσέχω… όσο μπορώ… Καλησπέρα.
Just me: Εξοχή και Άνοιξη… Ήταν όμορφα.
Kyriaz: Μπα.. Αυτή τη φορά είχε λίγα σύννεφα, που έκρυβαν το φεγγάρι.
Vorias: Δύσκολη ερώτηση. Σε τελευταία ανάλυση, άλλοι θα κρίνουν αν υπήρξα τολμηρός και προοδευτικός.
Mhxeirotera: Έχει υμνηθεί πολύ η μυρωδιά του βασιλικού.
Ellinida: Δεν παραπονιέμαι, έχω αρκετές στιγμές ευτυχίας
Άργησα εγώ να σε ζηλέψω, αγαπητέ συνάδελφε, γιατί κοινά και τετριμμένα με κράτησαν μακριά από τη συντροφιά. Έστω κι εκπρόθεσμα σου εύχομαι η βεράντα να σε εμπνέει με τις ομορφιές της πάντα!
Δημοσίευση σχολίου