Παρασκευή, Νοεμβρίου 23, 2007

ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟ ΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ

 
Εκείνη που έπλασα
αέρινη και ιδανική
στέκεται εμπρός μου
έτοιμη να πληρώσει τα κενά μου
τώρα που πιότερο έχω ανάγκη την ολοκλήρωση
 
Κι  εσύ επίσης
Μάτια καστανά σαρκώδη χείλη
Αναθρώσκει ο καπνός του τσιγάρου
- Σε ποια θεά θυμίαμα; –
αντικριστά της στέκεσαι
σε θέση πλεονεκτική
 
Αδέξια πασχίζω να σας ταιριάσω
και να περάσω από το όνειρο
λίγα κομμάτια στην πραγματικότητα

16 σχόλια:

MARIA ANDREADELLI είπε...

Πως λιγοστεύει τ’ όνειρο
τα χέρια της αλήθειας
κι άλλες φορές αλήθεια μου
μήτε όνειρο σε φτάνει!

Καλή σας ημέρα!

Orelia είπε...

τι γραψατε αγαπητε!
τι γραψατε!
ναμουν φιλολογος να το αναλυσω
σκηνοθετης να το στησω
κι ηθοποιος να το παιξω
σε ρολους τρεις θα μοιραζομουνα
ενας αντρας και γυναικες δυο
καθημερινη η μια
η αλλη "φαντασμα"
το ονειρο που εκεινος δεν εφτασε...
κι ομοια με ρολους αντιστροφους θα μπορουσε να παιχτει
αντρες δυο, μια η γυναικα
(τωρα βεβαια, εσεις άλλο μπορει και να εννοουσατε..! :) )

καλη σου νυχτα Τασο!

marilia είπε...

Όμορφοοοοοο!!!

Καλημεροφιλάκι! :)

Natalia είπε...

τι μπορεί να κάνει ο καπνός του τσιγάρου!

καλησπέρα εμπνευσμένε Τάσο...

just me είπε...

και να περάσω από το όνειρο λίγα κομμάτια στην πραγματικότητα

Εσείς οι ποιητές ενίοτε το καταφέρνετε.
Εμείς οι κοινοί θνητοί... πορευόμαστε με δεκανίκια τους στίχους σας!

Καλή εβδομάδα και μη χάνεσαι (από το μπλογκ σου) _σε χρειαζόμαστε!
:)

Mh Xeirotera είπε...

Omorfo ke pikro... opos th mavrh sokolata, auth pou, opos lene oi giatroi, kanei kalo sthn kardia.

Kalhmera Taso ke se efxaristo gia tis episkepseis :)

παράλληλος είπε...

Από το ιδανικό στην πραγματικότητα, ένα τσιγάρο δρόμος...

Unknown είπε...

στο καπνό του τσιγάρου μου τη μορφή σου αντικρίζω
τ χέρια απλώνω ν σ αγγίξω
μα ο καπνός από τα δάχτυλά μου ξεγλιστράει και τότε τ όνειρο διαλύεται κι πραγματικότητα
πιο σκληρή από ποτέ χαστούκια
απανωτά μου δίνει μήπως και ξυπνήσω ...
Τη καλημέρα και την εκτίμησή μου
αγαπητέ μου ποιητή.

Ανώνυμος είπε...

Ποιητά μου!! αδέξια.. όσο κι αν προσπαθήσω να συν-ταιρίαξω συλλαβές...
και ποιά θεά άραγε να στρέψει βλέμμα;
μόνο στ' όνειρο σου μπορεί θυμίαμα
κι ολοκλήρωση πραγματικότητας!
κι ο καπνός φτιάχνει μορφές

καλή σου ημέρα με σέβος!

Θ. Βοριάς είπε...

Την καλησπέρα μου φίλε Τάσο!

Aντώνης είπε...

Και η πραγματικότητα στερούμενη αδρών γραμμών ιδανικό γίνεται. Την αίσθηση ν' αποκομίζαμε από τα πράγματα και θα καταλαβαίναμε την ουσία! χαιρετώ

aqua είπε...

Πως να ταιριάξει τ'ονειρο με την αλήθεια?
Είδωλο
θολή αντανάκλαση
αντικείμενο λατρείας
Σβήνει
μαζί με το τσιγάρο
σαν διαλυθεί ο καπνός...

Emilly είπε...

Στη ζωή κάποτε "κερδίζει" ο/η νεότερος/η...
και άν μιλάμε για καπνό, ο πιο ελαφρύς, που κινείται πιο γρήγορα!
Ο άλλος, όμως, ο βαρύς, είναι συνήθως πιο σημαντικός.
Καλησπέρα Τάσο!

chalex είπε...

Μην προσπαθείς, φίλε Τάσο, να περάσεις κομμάτια από το όνειρο στην πραγματικότητα! Η συνεύρεσή τους σημαίνει αυτόματα αποσύνθεση και των δύο. Άλλωστε επειδή το ξέρεις, γράφεις ποίηση...

virginia Diakaki είπε...

kalimera

Μαρια Νικολαου είπε...

καλη χρονια γεματη εμπνεύσεις