Μικρά βότσαλα
Με άσπρα βότσαλα έγραψα
μια λέξη τρυφερή
Τη διάβασε το πρώτο κύμα
και στο βυθό την έκρυψε
Στ΄ ακροθαλάσσι σα βρεθείς
το φλοίσβο αφουγκράσου
θα ψιθυρίζει μυστικά
να μη το μάθει άλλος κανείς
ποιο πεύκο του παράδεισου
εδιάλεξα για μας
Παρασκευή, Δεκεμβρίου 14, 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 σχόλια:
Μικρά βότσαλα... μεγάλα αριστουργήματα!
φιλάκι γλυκό! :)
Την καλησπέρα μου φίλε Τάσο!
Καλές γιορτές, υγεία, δημιουργίες και οικογενειακή ευτυχία!
Tρυφερό σαν τη λέξη που έγραψες!
-Ωραία εικόνα έστω και σήμερα Χειμώνα..
(θυμάμαι Μακούλη, "ενα βότσαλο χαμένοο" ..)
Όμορφο συναίσθημα...
Όμορφη εικόνα...
...γι'αυτήν την κρύα και μελαγχολική βραδιά του Δεκέμβρη.
Ευχές για μια καλή εβδομάδα Τάσο.
Kalhmera Taso... Mono auto, den mporo na po tipote allo giati erxonte xristugenna ke exo mia thlipsh :)
(se efxaristo gia to sxolio su sto blog mu, prin to afiseis pisteva oti to pirama eixe apotixei)
Καλημέρα, άγνωστε Τάσο. Ένας φίλος μού σύστησε τα ποιήματά σου, και μπήκα να δω τις σκέψεις σου. Μερικές φορές οι σκέψεις των ανθώπων είναι μια απόλαυση, και αυτή την απόλαυση ζητώ κι εγώ. είδα τις τελευταίες αναρτήσεις σου, και μια που πήρα αυτό το δώρο της 'επικοινωνίας' είπα πως είναι καλό, να σου επιστρέψω το αντίδωρο. Σήμερα έγραψα κάτι και είπα να στο στείλω. Δεν διεκδικώ κανένα τίτλο, ούτε ποιήτριας, ούτε κριτικού. Έχω επαφή με την ποίηση, αλλά με συγκινεί περισσότερο η ποίηση του ζειν. Και μια που τελευταία με εκφράζει η άποψη ότι η ποίηση μπορεί να γίνει και 'χωρίς λέξεις', μόνο με σκέψεις και ιδέες, έγραψα κάτι που 'με βρήκε' σήμερα το πρωί. Στο προσφέρω ως αντίδωρο, ό,τι κι αν αξίζει.
Καθρέφτες
Κοίτα
Χρυσοποίκιλτος εκείνος,
Απλός ο άλλος, ξύλινος
Διαλέγεις έναν.
Αδιάφορο ποιον.
Κοιτάζεσαι.
Γεννιέται μια ατμόσφαιρα γλυκιά
Κι ο κόσμος τριγύρω από το πρόσωπό σου
Παίρνει άλλη όψη
Μαγική.
Μισοκλείνεις τα μάτια, και γεννιούνται
Θύελλες, τρικυμίες, γλυκιά νηνεμία.
Κοιτάζεσαι κι άλλο.
Τα μάτια σου μέσα από το γυαλί σε κοιτούν
Και αλλάζουν διάθεση.
Εσύ χαλάς την ατμόσφαιρα
Ή το είδωλό σου;
Βαρετή ατμόσφαιρα.
Δίνεις μια και σπας το γυαλί.
Το πρόσωπό σου τεμαχίζεται
κι αγκομαχεί για να βρει η μια γωνία την άλλη της
για να φιλιώσουν
Ενωμένο πρόσωπο δεν θα το ξαναδείς ποτέ
Κομμάτια του μόνο.
Διαλέγεις:
Ή μένεις με το σπασμένο πρόσωπο
Που θρηνεί για τη χαμένη ενότητα
Ή αλλάζεις καθρέφτη.
Α, και κάτι ακόμα. Δες, αν θέλεις, μερικά ποιήματα του Σάββα, στο blog oilsardinen.blospot.gr. Ίσως βρεις κάτι... Και πάλι καλές γιορτές.
Αγαπητέ μου Τάσο σου εύχομαι τις πιο όμορφες γιορτές και σου στέλνω τις ευχές την εκτίμηση και το θαυμασμό μου.
Κάθε βότσαλο ένα μαργαριτάρι στον αστερισμό της ποίησης και κάθε κόκκος άμμου χρυσάφι ανόθευτο .
Στ' ακροθαλάσσι
που 'γραψες
τη λέξη τη μελένια
δεν ήτανε Γλαρένια...
:-)
Συγχώραμε, μα η ποίησή σου αναστατώνει ...τη λανθάνουσα ποιητική μου έκφραση...
Χάθηκα, μα διστάζω να σχολιάζω...απόψε όμως, δεν άντεξα..
ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
ΚΑΙ
Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΧΑΡΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Μεγάλη αγκαλιά,
Η Κυρά των Γλάρων
Καλές γιορτές με υγεία!
Χαρούμενες γιορτές, Τάσο, και ολόψυχες ευχές για υγεία, αγάπες και δημιουργία για την καινούργια χρονιά!
(θα ευχόμουν "και στα ράφια", αλλά επειδή δεν θέλω να προεξοφλήσω τις επιθυμίες σου, εύχομαι απλώς τα ποιήματά σου να βρίσκουν πάντα τους αναγνώστες που τους αξίζουν, με όποιον τρόπο κι αν τους συναντούν από δω και πέρα).
Καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά!
Ζεστές αγκαλιές και φιλιά... μελομακάρονα! ;)
Kαλή Χρονιά,
Τάσο,
που όλο μπροστά μου
στα σχόλια σέ βρίσκω
κι όλο συμφωνώ...
Καθόλου κακό...
Ν'αφήσω κι'εγώ ένα βότσαλο;
Χρόνια πολλά Τάσο, να χαίρεσαι όσους αγαπάς.
Πολλά Χρόνια Τάσο!
Ομορφα και πάντα Δημιουργικά!
χρόνια πολλά κι από μένα!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Εύχομαι να κοιτάζεις πάντοτε κατάματα τους μαθητές σου,
κι εκεί μέσα στο βλέμμα τους να διαβάζεις τον ΑΝΘΡΩΠΟ...
xronia polla kai kala
Δημοσίευση σχολίου