Το μυστικό

Μισόκλειστα μάτια

στραμμένα στο έδαφος

κλίση μικρή του κεφαλιού

με φωτοστέφανο σαν Παναγιά

Στο διάφανο δέρμα ζωγραφισμένες

πίκρες παλιές και τα καινούργια όνειρα

Δάκρυ γλυφό

λαμπύριζε στο μάγουλο

Με τα χείλη το στέγνωσα

Την ώρα εκείνου του φιλιού

ανοίξανε οι ουρανοί

τα αστέρια σκόρπισαν στη γη

Σε μια γωνιά του παραδείσου

το μυστικό μας κρύψαμε

να μην το μάθουν βέβηλοι

και το μολύνουν