Τα ημιτελή
Η μνήμη πάλι σ΄ έφερε
γυμνή και αλαβάστρινη
να συμπληρώσεις την εικόνα
το πράσινο του λόφου
το τυρκουάζ της θάλασσας
Βγαίνεις από τα κύματα
κι έρχεσαι προς το μέρος μου
Στάζουν στα άσπρα βότσαλα
στάλες θαλασσινό νερό
Σκουπίζω τα μαλλιά σου
και πιάνω τα πινέλα
Τώρα θα τελειώσουμε
τον πίνακα π΄ αρχίσαμε
τριάντα χρόνια πριν
Δώσε μου την απόχρωση
της σάρκας της αφής της ηδονής
Θόλωσε το τοπίο
πάλι στη μέση μείναμε
Όλα μένουν ημιτελή
σαν τούτο εδώ το ποίημα
13 σχόλια:
μ' άρεσε πολύ Τάσο...
Καλή σου μέρα.
κι αν αραγε τα ημιτελη οριζονται ως προς τη διαθεση, ή τ' ονειρο, που ανολοκληρωτη μενει;
μηπως τα ημιτελη ταχα πιο ολοκληρωμενα δε δυνανται να θεωρηθουν αφου το τελος τους το γραψαν κι ας, αντιθετα με τις προθεσεις ή τη διαθεση μας, ειναι;
τη καλημερα μου Τασο
Καλησπέρα Τάσο. Ημιτελές το ποίημα, αλλά ο λόγος για τον οποίο γράφτηκε εκπληρώθηκε. Μακάρι να ήταν η ζωή μας ολοκληρωμένη και τα ποιήματα ημιτελή.. Αισιόδοξα το είδα. Έπειτα λίγο με προβλημάτισε το συναίσθημα που ξεχειλίζει διακριτικά από το στίχο 'όλα μένουν ημιτελή/σαν τούτο εδώ το στίχο'. Πίκρα;Παράπονο; Αλήθεια, αν θέλεις, πες μου την ερμηνεία σου.
Αγαπητέ Τάσο,
μού άρεσε καταρχή το τελευταίο ποίημά σου.
Εν καιρώ θα «εξερευνήσω» και τα υπόλοιπα και θα σού γράψω αναλυτικότερα.
Λύσε μου όμως την απορία: Άκουσα στο ραδιόφωνο χτές πως μέτοχοι στο «Π.Θ.» είναι ο Θ. και Μ. από 40% και ο Τάσος Καραμήτσος με 20%.
Εσύ είσαι;
Oxi και ημιτελές αγαπητέ μου!
(Ναί φίλε Τάσσο, εσύ..είσαι;;) :))
Πολύ όμορφο! :)
καλημεροφιλί
Τον τελευταίο καιρό δεν παρουσιάζω συχνά νέους στίχους μου.
Εξαντλήθηκαν τα αποθέματα αυτών που τους θεωρούσα καλούς
και οι νέες εμπνεύσεις δεν έρχονται με το ζόρι
Όσοι ασχολούνται με την ποίηση ξέρουν πόσο δύσκολος είναι ο τοκετός ενός νέου ποιήματος.
Επίσης, δεν απαντώ στα σχόλια που παλιοί φίλοι και νέοι επισκέπτες ευγενικά και με μεγαλοθυμία αφήνουν. Όχι από αδιαφορία ή σνομπισμό, αλλά για να μην λέω τα ίδια πράγματα κάθε φορά – όπως καταντά στο τέλος-
Τουλάχιστον οι φίλοι που και αυτοί δεν απαντούν στα σχόλια των κειμένων τους θα με καταλαβαίνουν.
Σήμερα όμως έχω να διευκρινίσω κάτι: Δεν έχω καμιά σχέση με τον συνονόματο δημοσιογράφο που αυτήν την εποχή βρίσκεται στην επικαιρότητα.
Από την αρχή, για να μην του δημιουργήσω προβλήματα, πρόσθεσα ανάμεσα στο όνομα και το επώνυμο μου το Ν. – αρχικό του πατρώνυμου.-
Με τον δημοσιογράφο – εγώ είμαι φυσικός- μάλλον κινούμαστε σε αντίθετες κατευθύνσεις.
@kyriaz: Καλησπέρα Γιάννη
Στο Νέο Ηράκλειο μήπως συνάντησες τον φιλόλογο και πολύ καλό ποιητή Γιάννη Κουβαρά;
@orelia: Καλησπέρα α. λ. Ξέρω πως δεν χρειάζεσαι απαντήσεις. Εκπέμπουμε στην ίδια συχνότητα
Αρκεί ένα σημείο στίξης για να συνεννοηθούμε.
@στέλλα: Καλά κατάλαβες. Εκφράζει την πίκρα και το παράπονο γι΄ αυτά που θέλαμε και δεν μπορέσαμε να πραγματοποιήσουμε
@εξερευνητής. Καλώς ήλθες στην παρέα μας.
Στην εισαγωγή του σχολίου μου σου έλυσα την απορία. Ελπίζω να μην απογοητεύτηκες.
@katerina ante portas: Καλησπέρα. Όχι, δεν είμαι!
@marilia: Ανταποδίδω καλησπεροφιλί
αρκει.. :)) πραγματι!
καλη σου ωρα κυρ. Τασο της Μεσσηνιας! :))
κι ας εκλεισα το τσαντηρι μου, απο το σπιτικο σου θα περνω τους στιχους σου να διαβαζω οποτε οι αισθησεις και τα αισθηματα σου θα γεννουν
Εχεις πρόσκληση.:)
Η ζωή μας αγαπητέ Τάσο γεμάτη από ημιτελή, στο τέλος όμως αυτά της δίνουν αξία ...
Τη καλημέρα και την αγάπη μου για μια όμορφη εβδομάδα.
Τριάντα χρονιά είναι πολλά
Μια ζωή ολοκληρη .
Χαμένη
Θολωσε το φως
Σβήσαν οι σκιές.
Ξεράθηκε το χρώμα
Αργησε πολύ
Ενα μαχαίρι σκίζει τον καμβά
Σπάει στα δύο το τελάρο.
Κάτω δεξιά η υπογραφή
Τέλος
χωρίς τελεία, λοιπόν...
πάντα τα ποιήματά μας είναι ατέλειωτα, Τάσο
καλησπέρα ευαίσθητε Τάσο...
αφού δεν θέλεις δεν αφήνω σχόλια... για το πραγματι φοβερό ποίημα σου :)
Δημοσίευση σχολίου