ΜΝΗΜΗ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΙΕΝ
Κάθε πέπλο που έβγαζε
Ξαλάφρωνε από μία ενοχή
Κι ανέβαινε λίγα σκαλιά
Στην επουράνια σκάλα
Βγάζοντας το τελευταίο πέπλο
Πέταξε την τελευταία ενοχή
Κι έτσι γυμνή κι ανάερη
Έφτασε στον έβδομο ουρανό
Εκεί συναντηθήκαμε
Το αίμα της μου πρόσφερε
Βατόμουρα με στάλες πρωινής δροσιάς
Μέλι και κόκκινο κρασί
Μέθυσε η στιγμή
Κι έγινε μνήμη
Ξαλάφρωνε από μία ενοχή
Κι ανέβαινε λίγα σκαλιά
Στην επουράνια σκάλα
Βγάζοντας το τελευταίο πέπλο
Πέταξε την τελευταία ενοχή
Κι έτσι γυμνή κι ανάερη
Έφτασε στον έβδομο ουρανό
Εκεί συναντηθήκαμε
Το αίμα της μου πρόσφερε
Βατόμουρα με στάλες πρωινής δροσιάς
Μέλι και κόκκινο κρασί
Μέθυσε η στιγμή
Κι έγινε μνήμη
20 σχόλια:
στην υγεια των μεθυσμενων στιγμων Τασο..!
καλη βδοαμδα ναχεις σου ευχομαι
απογειώνεσαι, φίλε...
εύχομαι το νυν να γίνεται αιέν...
Σ'ευχαριστώ Τάσο για το όμορφο ποίημα σου!
Συλλέγω μέλι και νέκταρ θεών κι αίμα εραστών από τη γραφή σου.
Να γίνει αθάνατη η μνήμη, να τρέφει πάντα τη ψυχή.
Δεν ξέρω τι λες εσύ, όμως εγώ βλέπω ότι όχι μόνο δεν εξαντλείσαι αλλά κάθε φορά και καλύτερος
μέθυσε η στιγμή κι έγινε μνήμη...
πού το σκέφτηκες?
καλησπέρα
Το αίμα της μου πρόσφερε
Βατόμουρα με στάλες πρωινής δροσιάς
Μέλι και κόκκινο κρασί
Μέθυσε η στιγμή
Κι έγινε μνήμη..
To κρατώ αυτο..
Καλη σου μερα ...
Πρέπει να γράψω κάτι; Με ποια λόγια επαινούν οι απλοί άνθρωποι τα λόγια των ποιητών;
Τα σέβη μου, καλή σου μέρα!
Αγαπητέ μου Τάσο τα πέπλα φεύγουν από πάνω μας οι ενοχές πάντα μένουν , μόνο που μερικές φορές μπορούμε να τις πασπαλίζουμε με μέλι και γλυκό κρασί, είναι πιο εύκολο έτσι να τις κατανοήσουμε και να τις αντέχουμε . Τη καλημέρα και την εκτίμησή μου
Ετσι να'ναι πάντα οι μνήμες1
Από μεθυσμένες στιγμές /
Πολύ όμορφο Τάσο!
Ένα ένα τα πέπλα της έβγαλε και σου παραδινόταν.
Μεθυσμένες από έρωτα στιγμές... οι ωραιότερες μνήμες!!!
Καλή σου μέρα ΄Αρχοντα,
Η Κυρά των Γλάρων
"Το αίμα της μου πρόσφερε
Βατόμουρα με στάλες πρωινής δροσιάς
Μέλι και κόκκινο κρασί
Μέθυσε η στιγμή
Κι έγινε μνήμη"
Τόσο ζωντανοί στίχοι που ξυπνούν και τις 5 μου αισθήσεις καθώς τους διαβάζω!
Σκέφτηκα πως θα 'θελες να το δείς
http://aqua-gallery.blogspot.com/2007/10/blog-post_30.html
Καλό σου Ξημέρωμα !
Μυσταγωγία θαρρώ,
σαν ακρόαμα που προκαλεί έκσταση, πνευματική ανάταση...
για να μην χάνεται ποτέ η μνήμη σε λήθη!!
Μακάρι να'ταν τόσο όμορφες και γλυκές οι μνήμες-στιγμές μας, σαν τον στίχο σου φίλε Τάσο..
Την καλημέρα μου..
Ti na po, o,ti ki an po tha htan ligo.
Thelo na po kati gia ta vatomoura alla den mporo na to kathoriso...
Kalhmera :)
Ξένε μου,
Όπου πας και περπατάς στη γή μας
να πατάς σεμνά και ν¨
αλαφροδιαβαίνεις
τ΄είναι ο τόπος μας αιματοποτισμένος,
κάθε δρασκελιά κι από νας σκοτωμένος,
ένας σύντροφος που΄πεσε πολεμώντας
για το Δίκιο μας και για τη Λευτεριά μας
Β. Ρώτας
"Μέθυσε η στιγμή
Κι έγινε μνήμη"...
Nα μεθάς και να θυμάσαι... νυν και αιέν...
Την καλημέρα μου, Τάσο.
Βολκώφ
Δημοσίευση σχολίου