Κυριακή, Σεπτεμβρίου 30, 2007

ΕΤΕΡΟΘΑΛΕΣ



( Την υπόδειξη του Γ.Π. Ακολούθησα )


Κρύβω στις τσέπες μου
κομμάτια καλοκαιρινού ουρανού
Τον χειμώνα
θα σου δωρίσω ένα


Σημείωση: Γ.Π .= Γιάννης Πατίλης " Διαδρομές στην ίδια πόλη "


Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 21, 2007

Διαιρέτες και πολλαπλασιαστές

Πέρασαν περίπου δέκα μέρες από τότε που παρήγγειλα και ο βιβλιοπώλης της γειτονιάς μου έφερε τον « καινό διαιρέτη » του φίλου ποιητή Γιάννη Ευθυμιάδη .
Από τη μια οι εκλογές, από την άλλη η ποίηση.
Η ζυγαριά γέρνει προς τη μεριά της ποίησης
Λιτό καλαίσθητο εξώφυλλο και συγκλονιστικό περιεχόμενο.
Το οπισθόφυλλο θα το βρείτε εδώ.
Δεν είναι μια συλλογή ποιημάτων αλλά μια επική σύνθεση.
Πρωταγωνιστές ο χρόνος και το φως. Η προσπάθεια του ανθρώπου να αναληφθεί στους ουρανούς και να γνωρίσει την ουσία της ζωής - και της ποίησης -
Ένα δέντρο που οι ρίζες του ακουμπάνε στον Όμηρο και ποτίζονται από τα νερά του ποταμού Σκάμαντρου. Δροσιζόμαστε στη σκιά του και τα ψηλά κλαδιά του μας δείχνουν το μέλλον.
Διάβασα και ξαναδιάβασα όλο το βιβλίο
Απόλαυση
Χωρισμένο σε ενότητες, με τίτλο σε κάθε ποίημα και στο κάτω μέρος των σελίδων στίχοι – αποφθέγματα , που , εγώ τουλάχιστον, μόνο στη « Μαρία Νεφέλη » του Οδυσσέα Ελύτη θυμάμαι να ξανασυνάντησα.
Κάποιες φορές διάβασα μόνο το κείμενο, χωρίς τίτλους και αποφθέγματα και άλλες φορές μόνο τα αποφθέγματα.
Και κάθε φορά δυνατή συγκίνηση.
Το διάβασα και δυνατά.
Θρόιζαν οι λέξεις και στα αυτιά μου έφτανε μουσική.
Η σύνθεση κλείνει με το ποίημα που δίνει τον τίτλο στο βιβλίο.
Γραμμένο σε μια κατακόρυφη στήλη, με τις λέξεις να μη χωρίζουν, σαν επιγραφή σε αρχαία πέτρα.
Θα προτιμούσα αυτή τη γραφή άτονη και με κεφαλαία γράμματα.
Μετά από αυτή την εμπειρία, θα δυσκολευτώ να ξαναγράψω στίχους, δεν αντέχεται η σύγκριση.
Δεν είμαι ειδικός και δεν κάνω κριτική παρουσίαση.
Τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου μόνο θέλω να καταθέσω.
Όσοι αγαπάτε την ποίηση, διαβάστε τον «καινό διαιρέτη».
Θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπετε κάποια πράγματα και θα πολλαπλασιάσει την Αρμονία και την Ομορφιά που κρύβετε στην ψυχή σας.

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 04, 2007

Η ΑΠΟΧΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΟΒ

Πριν τελειώσει ο Αύγουστος
το πρώτο κυκλάμινο φύτρωσε
στη ρίζα μιας τριανταφυλλιάς που ποτιζόταν
κι έφερε το φθινόπωρο
προτού τα πρωτοβρόχια
διώξουν το καλοκαίρι

Θα το βάλλω
ανάμεσα στις σελίδες ενός βιβλίου
κι αποξηραμένο θα το διατηρήσω
να χαίρομαι την ομορφιά του

Ατελέσφορη μένει
η προσπάθεια αισιοδοξίας
Κομμένο ξηραμένο
όλα τη θλίψη υπογραμμίζουν
που κρύβεται στο βάθος